Ostatnio widziani
Zobacz temat
Mam Efkę :: O psychiatrii :: Schizofrenia
Strona 1 z 2: 12
|
 Czy z diagnozą F20 można być szczęśliwym ?
|
|
| Sonic |
Dodany dnia 15/10/2014 20:21
|
 Finiszujący  Postów: 362 Data rejestracji: 17.08.14 |
Cześć  Dziś Pani psycholog zebrała wszystkich z diagnozą F20 i zaczeła swój wykład. Skracając stwierdziła,że przez neuroleptyki będziemy nieszczęśliwi bo nie będziemy mieli dość dopaminy. Stwierdziła,że będziemy jak jakies zombi bec emocji,uczuć. Stwierdziła,że spędzimy całe zycie na rencie lub w pracy za minimalnaą krajową. Nieorzenimy się, będziemy samotni. Już więcej do dej psycholog nie pójdę. Mam zwiąsku z tym pytanie czy schizofrenik/schizofreniczka może być szczęśliwy,spełniać marzenia. Jestem załamany,jeszcze bardziej boje się ludzi. Znowu mam m.s. Chociaz dobrze,ze teraz jestem w szpitalu. Jestem załamany. Nie wiem gdzie szukać pomocy,bo osoba,która ma pomóc,dobija. Wspomnienie o człowieku może okazać się trwalsze od jego szkieletu, ale kiedy odejdzie ostatni z tych, którzy nas jeszcze pamiętali, razem z nim rozpłyniemy się w czasie i my. |
|
|
|
| sailor_moon |
Dodany dnia 15/10/2014 20:28
|
 Rozgrzany  Postów: 96 Data rejestracji: 26.06.12 |
[quote][b]Sonic napisał/a:[/b] Stwierdziła,że spędzimy całe zycie na rencie lub w pracy za minimalnaą krajową. Nieorzenimy się, będziemy samotni. [/quote] Nie rozumiem jak wykształcony psycholog mógł coś takiego powiedzieć... Edytowane przez sailor_moon dnia 15/10/2014 20:28 chaos theory |
|
|
|
| Sonic |
Dodany dnia 15/10/2014 20:32
|
|
Finiszujący Postów: 362 Data rejestracji: 17.08.14 |
Też nie rozumiem tego...
Wspomnienie o człowieku może okazać się trwalsze od jego szkieletu, ale kiedy odejdzie ostatni z tych, którzy nas jeszcze pamiętali, razem z nim rozpłyniemy się w czasie i my. |
|
|
|
| Olivia |
Dodany dnia 15/10/2014 20:39
|
 Finiszujący Postów: 299 Data rejestracji: 06.09.14 |
To faktycznie pani psycholog pojechała z fantazją. Złe wiadomości można przekazać w bardziej przystępny sposób. Uwielbiam to przewidywanie przyszłości. Sonic nie łam się to ,że ktoś tak powiedział nie znaczy że tak musi być. Wiele zależy od twojego nastawienia. Nie będzie łatwo napewno ale to już wiesz. Wiecej musisz się dowiedzieć jeszcze od kogoś innego jak wogóle żyje się z ta chorobą. Jak wyglada leczenie poza szpitalem , jakie sa skotki uboczne leków jak się zachować w przypadku gdy bedziesz miał atak psychozy znowu ( nie wiem czy to się tak nazywa fachowo) i jak sobie samemu radzić. Myślę że pani psycholog chciała tez uzmysłowić ci ze łatwo nie bedzie i jest to ciężkie schorzenie i trzeba się nastawić na lepsze i gorsze czasy. Zaakceptowanie swojej choroby jest pierwszym etapem leczenia. Ja ci więcej nie doradzę a chciała bym móc więcej niż mogę.
[color=#669933]Everybody has someone that hates on you because you have something they want.[/color] |
|
|
|
| Sonic |
Dodany dnia 15/10/2014 20:42
|
|
Finiszujący Postów: 362 Data rejestracji: 17.08.14 |
Dziękuje Olivia za to co napisałaś. Troche mi lepiej.
Wspomnienie o człowieku może okazać się trwalsze od jego szkieletu, ale kiedy odejdzie ostatni z tych, którzy nas jeszcze pamiętali, razem z nim rozpłyniemy się w czasie i my. |
|
|
|
| Perfidia |
Dodany dnia 15/10/2014 21:05
|
 Grupa Trzymająca Władzę  Postów: 7779 Data rejestracji: 26.01.09 |
Nie będę oceniać wypowiedzi psychologa, o której napisałeś Sonic. Trochę to wyjęte z kontekstu, może była to ironia, może coś źle odebrałeś, dałeś się poznać jako osoba, która momentami reaguje dość ... hmmmm ... nieoczekiwanie. Nie było mnie tam, więc ... Ale - uważam, że: 1. każdy ma prawo do szczęścia, 2. każdy ma takie szczęście, jakie sobie wypracuje, 3. każdy ma swoją własną koncepcję szczęścia, dla jednego będzie to stabilna kariera zawodowa plus rodzina, a dla kogoś innego jazda bez trzymanki 4. trzeba brać to, co życie nam daje na klatę, a nie szukać kosmicznych powodów "dlaczego mnie to spotkało" Pozdrawiam
Edytowane przez Perfidia dnia 15/10/2014 21:05 [color=#990099][i]Czasem jest tak, że to, co się liczy, nie da się policzyć, a to, co daje się policzyć - nie liczy się.[/i] [small]A.Einstein[/small][/color] [small]1,6180339887498948482045868343656...[/small] |
 |
|
| Sonic |
Dodany dnia 15/10/2014 21:12
|
|
Finiszujący Postów: 362 Data rejestracji: 17.08.14 |
Może czasami dziwnie reaguje,ale wypowiedz "wiekszosc z was moze pojsc na rente lub do pracy w zakładach chronionych" jest chyba jednoznaczna. Albo "wiekszość z was bedzie samotne" jest jednoznaczne. Dla mnie nie powinna pracować w szpitalu. Inni po spotkaniu mieli podobne negatywny stosunek do niej.
Wspomnienie o człowieku może okazać się trwalsze od jego szkieletu, ale kiedy odejdzie ostatni z tych, którzy nas jeszcze pamiętali, razem z nim rozpłyniemy się w czasie i my. |
|
|
|
| Brego |
Dodany dnia 15/10/2014 21:42
|
 Finiszujący Postów: 412 Data rejestracji: 04.09.14 |
Pani psycholog opiera się pewnie na jakichś mądrych statystykach, ale nawet w statystyce można tylko gdybać- operuje się na jakimś prawdopodobieństwie. W życiu nie ma gotowych scenariuszy i nikt nie może powiedzieć, że ze 100% pewnością coś nastąpi (no chyba, że pismo od fiskusa ;p ) Zawsze masz szansę być w tej mniejszości, w jakiej tylko będziesz chciał się znaleźć.
[i]Istnieje taka cierpienia granica, za którą czekać może już tylko spokój...[/i] |
|
|
|
| birbantka |
Dodany dnia 15/10/2014 21:45
|
 Finiszujący Postów: 360 Data rejestracji: 31.08.14 |
[quote][b]Sonic napisał/a:[/b] Stwierdziła,że będziemy jak jakies zombi bec emocji,uczuć. [/quote] Sądząc po tym jak was potraktowała ta gruboskórna baba, to mówiła o sobie te słowa a nie o Was. [b]Sonic[/b] wiadomo, że żadna diagnoza i choroba to nie powód do szczęścia, ale myślę że zawsze można spróbować zawalczyć o swoje życie i spróbować je przeżyć w wartościowy sposób pomimo choroby. Ludzie borykają się z różnymi trudnościami - niektórzy nie mają rąk / nóg inni cierpią na schizofrenię - każdy musi sam podjąć decyzję czy "daje za wygraną" czy raczej spróbuje walczyć z przeciwnościami. [b]Sonic[/b] trzymam kciuki, żebyś mimo tych przykrych słów (w przyszlości jeszcze pewnie nie raz usłyszysz coś co Ci się nie spodoba) - nie poddawał się , kontynuował leczenie i walczył o zdrowie. Cieszę się, że inne osoby z Twojej grupy odniosły podobne wrażenie - przynajmniej nie jesteś osamotniony w swojej ocenie. Czy będziesz jeszcze musiał stykać się z tą kobietą? Jeśli takie spotkania będą konieczne może warto jej grzecznie powiedzieć, że jej słowa działają przygnębiająco na wiele osób z grupy i po ostatnim spotkaniu czułeś się zrezygnowany/ twoje samopoczucie się pogorszyło? Trzymaj się 
Edytowane przez birbantka dnia 15/10/2014 21:45 [i][small][color=#006666]"Któż zaufa człowiekowi, który nie ma gniazda i zatrzymuje się tam, gdzie go mrok zastanie?" (Syr 36, 27)[/color][/small][/i] |
|
|
|
| sailor_moon |
Dodany dnia 15/10/2014 22:10
|
|
Rozgrzany Postów: 96 Data rejestracji: 26.06.12 |
Wiadomo, że każda choroba wpływa na nasze życie, ale to nie znaczy, że ma się pozostać biernym, siedząc w czterech ścianach na rencie i odciąć się od ludzi. Nie można się tak po prostu poddać i przestać żyć. Ta pani powinna raczej zmotywować Was do tego, żebyście żyli tak jak każdy inny człowiek, że nie jesteście gorsi. Edytowane przez sailor_moon dnia 15/10/2014 22:11 chaos theory |
|
|
|
| swistak |
Dodany dnia 15/10/2014 22:35
|
 Złoty Forumowicz  Postów: 1758 Data rejestracji: 11.08.14 |
Jakiś czas temu wpadłem na blog osoby ze stosunkowo ostrym ChAD. Mimo choroby, ta dziewczyna pracuje w dużej firmie (i chyba nieźle zarabia), skacze ze spadochronem (czy robiła coś podobnego), była ostatnio na wakacjach we Włoszech. Moja ciocia (niewiele starsza ode mnie), mimo dosyć silnych problemów z układem ruchu nurkowała, teraz ma męża i dziecko. Nawet z F20 można wiele. Edytowane przez swistak dnia 15/10/2014 22:36 |
|
|
|
| girl interrupted |
Dodany dnia 15/10/2014 22:37
|
 Srebrny Forumowicz  Postów: 1339 Data rejestracji: 23.09.10 |
Sonic mi się w głowie nie mieści takie podejście do tematu psychologa, zaczęłam aż myśleć, że może coś źle zrozumiałeś. Można być szczęśliwym, to nie zależy od diagnozy. Na pewno jest mnóstwo szczęśliwych cukrzyków, nadciśnieniowców. Ja już po rozpoznaniu skończyłam szkołę, pracowałam w zakładzie pracy chronionej przez kilka lat, generalnie to wiodę dość szczęśliwe życie mimo że ostatnio mam trochę gorszy okres jeśli chodzi o życie towarzyskie. Od dobrych kilku lat nie mam myśli samobójczych... Nie wolno nikomu odbierać nadziei na normalne życie, czy założenie rodziny.
"Odkąd sięgam pamięcią, zawsze było coś nie tak..." |
|
|
|
| emi |
Dodany dnia 08/05/2015 22:26
|
|
Rozgrzany Postów: 67 Data rejestracji: 17.05.14 |
a może ta Psycholodżka chciała was sprowokować by podziawało odwrotnie i ktoś się sprzeciwił i powiedział mam problemy jestem chora/chory ale nie uważam że to co Pani twierdzi jest prawdą -mam na myśli terapię wstrząsową.. Ja osobiście nie mam zdania czy można być szczęśliwym bo czymże jest szczęście dla jednego to pełny portfel dla drugiego druga osoba która cie wspiera a dla trzeciego markowe ciuchy... Edytowane przez emi dnia 08/05/2015 22:27 |
|
|
|
| mika |
Dodany dnia 22/05/2015 22:48
|
|
Rozgrzany Postów: 66 Data rejestracji: 29.01.15 |
Szczęście jest w nas ... trzeba tylko odpowiednie prochy dobrać ... znajdź dobrego lekarza i jazda po szczęście  |
|
|
|
| Junk Head |
Dodany dnia 23/05/2015 19:23
|
Startujący Postów: 193 Data rejestracji: 11.04.15 |
Mam postawioną diagnozę F20 i nie wiem, dlaczego nie mogłabym być szczęśliwa i spełniać swoich marzeń. Jasne, z chorobą jest czasem ciężko, ale jak się nauczy z nią żyć i zaakceptuje się to, że jest częścią nas, to nie jest aż tak źle. Potrafię się cieszyć z różnych rzeczy, czasem nawet jak małe dziecko. I jakoś choroba nie odebrała mi wszystkich uśmiechów, więc nie ma co się słuchać takich ludzi jak owa pani, tacy ludzie tylko podcinają skrzydła. Nie zawsze jest kolorowo, ale nie zawsze też jest źle : ) Co do marzeń. Dlaczego miałabym się ograniczać przez chorobę? Jakoś nie zamierzam się zamknąć już na zawsze w jednym pokoju i leżeć w łóżku i płakać i się użalać, że choroba mnie blokuje. Jeśli będę tak myśleć i nic nie robić, żeby coś w tym kierunku zmienić, to NA PEWNO marzenia się nie spełnią. Rzadko kiedy marzenia się same spełniają, trzeba im trochę pomagać : ) |
|
|
|
| Liana |
Dodany dnia 07/02/2016 23:38
|
 Rozgrzany Postów: 67 Data rejestracji: 07.02.16 |
Temat nie jest nowy, ale mnie zaciekawił i chciałabym sie w nim wypowiedzieć. Moja ostatnia diagnoza brzmiała F20.0 i na obecną chwilę czuję się szczęśliwa. Nie jestem w euforii, ale odczuwam swój stan jako stabilne szczęście. Moja prywatna piramida potrzeb jest zupełnie zaspokajana. Mimo diagnozy pracuję zawodowo, mam dzieci, które znajdują się pod moją opieką (jestem po rozwodzie), mam dach nad głową, jestem samodzielna, jeżdżę samochodem, mieszkam bez rodziców, jednym słowem prowadzę normalne życie. Twierdzenie, że chory z F20 na pewno jest nieszczęśliwy jest dla mnie tak samo nieprawdziwe jak powszechny sąd, że tylko człowiek w związku osiąga pełnię i szczęście i ma ułożone życie, a singiel na pewno jest nieszczęśliwy. Całe życie niemal byłam szczęśliwa, z wyjątkiem burzliwego okresu okołorozwodowego. Trafiłam na o tyle fajnego lekarza, który mi postawił te diagnozę, że zapytał się o moją reakcję na nią. Odpowiedziałam mu wtedy, że jest to dla mnie choroba jak każda inna, jeden choruje na cukrzycę, inny na nogi, a ja akurat mam schizofrenię. W niczym mi to nie uwłacza, tylko ze strony negatywnie nastawionych do mnie osób ( a ściśle kochanki mojego eksmęża) doznałam jakichkolwiek prześladowan z powodu choroby, co z kolei zaskutkowało ostracyzmem dla jej osoby. Nie wiem, jak przeciętny pracodawca podchodzi do takiej diagnozy, bo mam szczęście pracować w firmie rodzinnej, ale raz jak bylam na badaniach pracowniczych i przyznałam się do choroby, lekarz medycyny pracy, taki pan koło 70, powiedział, że nie będzie mi tego zapisywał w karcie, bo "różnie ludzie reagują". Aha, emocje jakieś mam, może nie takie gwałtowne jak miałam przed chorobą, ale myślę, że to bolesny rozwód, a nie choroba się przyczyniła do tego, że teraz do wielu spraw podchodzę spokojniej. Potrafię się wkurzyć, nawet krzyknąć, zakląć, roześmiać, wcale nie jestem jak zombi. Edytowane przez Liana dnia 07/02/2016 23:43 |
|
|
|
| Ravi |
Dodany dnia 24/12/2017 14:16
|
 Rozgrzewający się  Postów: 19 Data rejestracji: 22.12.17 |
Sam jestem przykładem tego, że chorujący może być szczęśliwy! Choruję od 13 lat. W swoim życiu przeszedłem przez gehennę i piekło. Obecnie cieszę się każdym dniem. Kubkiem kawy. Każdym napotkanym człowiekiem. Życie jest piękne i warto dostrzegać w nim to piękno. Jestem też szczęśliwy z tego powodu, że jestem w okresie remisji i nie mam żadnych objawów. To jest możliwe. I zupełne wyjście z choroby też jest możliwe! Szczęścia nie da się kupić. Szczęście to stan umysłu. Moim zdaniem, aby być szczęśliwym konieczna jest przemiana serca. Życzę Wam w ten świąteczny dzień, aby każdy z Was odnalazł własne szczęście! Edytowane przez Ravi dnia 24/12/2017 14:17 [color=#0066ff]I'm not crazy. I just live in different reality[/color] http://wolnyodschizofrenii.blogspot.com/ |
|
|
|
| girl interrupted |
Dodany dnia 26/12/2017 01:48
|
|
Srebrny Forumowicz Postów: 1339 Data rejestracji: 23.09.10 |
Dzięki, przyda się  Czy mógłbyś rozwinąć "przemiana serca"? Gratuluję okresu remisji i braku objawów. Również do tego dążę. W całej rozciągłości zgadzam się, że ważną częścią składową szczęścia jest cieszenie się każdym dniem. Chciałabym w przyszłości żyć tak, jakby każdy dzień był moim ostatnim, maksymalnie wykorzystywać mój czas tutaj na ziemi. Bo życie jest kruche i jest opowieścią, która kiedyś się zakończy, czy tego chcemy, czy nie. Staram się o tym pamiętać
"Odkąd sięgam pamięcią, zawsze było coś nie tak..." |
|
|
|
| Ravi |
Dodany dnia 26/12/2017 11:12
|
|
Rozgrzewający się Postów: 19 Data rejestracji: 22.12.17 |
Przemiana serca ma związek ze zmianą nastawienia do ludzi i świata. O przemianę serca można się również modlić. Bóg, Stwórca czy Wyższa Moc dotyka naszych serc i przemienia je. Jeśli spostrzegamy świat jako cudowne miejsce, jeśli żyjemy zachwytem nad jego pięknem, jeśli kochamy ludzi i żyjemy w zgodzie i harmonii ze światem i ludźmi, wtedy jesteśmy szczęśliwi. [color=#0066ff]I'm not crazy. I just live in different reality[/color] http://wolnyodschizofrenii.blogspot.com/ |
|
|
|
| pumpkin |
Dodany dnia 10/01/2019 03:40
|
 Rozgrzewający się Postów: 37 Data rejestracji: 23.07.18 |
Można. Czasem trzeba oczywiście o to szczęście zawalczyć, czasem odrobinę bardziej niż inni, ale jak najbardziej można. A leki, które blokują dopaminę do tego stopnia, że nie odczuwamy wcale jej działania, są po prostu źle dobrane. time for dusk dust in eyes |
|
|
|
Strona 1 z 2: 12
| Przeskocz do forum: |
Podobne Tematy
| Temat | Forum | Odpowiedzi | Ostatni post |
|---|---|---|---|
| czy po ed można się odchudzać? | Zaburzenia odżywiania | 12 | 06/09/2021 20:51 |
| czy można rozładować ogromne napięcie w borderline? | Zaburzenia osobowości | 3 | 28/05/2021 13:44 |
| czy depresja jest uleczalna? | Depresja | 78 | 16/04/2020 12:11 |
| Czy ja mogę mieć CHAD? | Przedstaw się | 4 | 20/01/2020 23:34 |
| Czy osoba z chad zawsze wraca? | Choroba afektywna dwubiegunowa | 16 | 01/05/2019 19:58 |