Ostatnio widziani
Zobacz temat
Strona 1 z 2: 12
|
 Zaburzenia depresyjno-lękowe
|
|
| tajfunek |
Dodany dnia 12/06/2009 23:40
|
 300% normy  Postów: 7284 Data rejestracji: 31.05.09 |
Czy jest to depresja z nerwicą? Na początku rzadko miewałam lęki, a ostatnio dostałam takiego, że cała się trzasłam i miałam niemiarową, szybką akcje serca  hmm..czyżby moje chorobo zamiast się leczyć rozwijają się ? |
|
|
|
| weronika |
Dodany dnia 12/06/2009 23:42
|
 Brązowy Forumowicz  Postów: 856 Data rejestracji: 10.08.08 |
a moze mialas atak paniki?
[URL=http://chomikuj.pl/?page=258631]moja spiżarnia[/URL] na skraju... |
 |
|
| tajfunek |
Dodany dnia 13/06/2009 08:04
|
|
300% normy Postów: 7284 Data rejestracji: 31.05.09 |
rozpoznanie mam takie jw. nie wiem co to było. nikt mi nie powiedział. To stało się późnym wieczorkiem. Już obudziłam się się ze złym samopoczuciem,a i jeszcze b.szybko oddychałam i czułam ogromny strach. |
|
|
|
| weronika |
Dodany dnia 13/06/2009 18:30
|
|
Brązowy Forumowicz Postów: 856 Data rejestracji: 10.08.08 |
Panika to taki nagły intensywny lęk, krótkotrwały ale mega nieprzyjemny w odczuciach, więc nadal się mieści w granicach Twojego rozpoznania. Pierwszy raz tego doświadczyłaś? Opisz dokładniej sytuacje, o czym myślałaś zanim sie to stało? Co czułaś w trakcie i po ataku? No i najważniejsze-porozmawiaj na najbliżej wizycie o tym z Twoim lekarzem |
|
|
|
| tajfunek |
Dodany dnia 13/06/2009 20:18
|
|
300% normy Postów: 7284 Data rejestracji: 31.05.09 |
Raz ze strach omdlałam-usnęłam i ojciec bardzo głośno krzykną, ja się zerwałam z łóżka i chciałam lecieć mamie na ratunek i upadłam. Teraz wyglądało to tak: miałam bardzo stresujący dzień, narozrabiałam w szpitalu i wiedziałam że poniosę tego konsekwencję, na uspokojenie dostałam domięśniowo relanium i usnęłam,obudziłam się już ze strachem, myślałam tylko o tym co będzie jutro i jak się ta sprawa rozstrzygnie i strasznie się bałam, jak wstałam z łóżka aby pobiec do pielęgniarki to ciemno mi się zrobiło przed oczami i słabo, nie wiedziałam co się ze mną dzieje. Dostałam jakieś 2 rodzaje tabletek ale nie wiem co to były za leki. |
|
|
|
| weronika |
Dodany dnia 14/06/2009 10:37
|
|
Brązowy Forumowicz Postów: 856 Data rejestracji: 10.08.08 |
Eh, ale Ty masz zakręcone życie Być może to była panika ale nie mnie o tym rozstrzygać-to zostawiam Twoim lekarzom. Nie znaczy to jednak że Ci się pogorszyło-panika zdarza się też i ludziom zdrowym, a że zdarzyło się to Tobie to po prosto jedna z form zamanifestowania się lęku na który cierpisz z powodu zaburzeń depresyjno-lękowych |
|
|
|
| tajfunek |
Dodany dnia 17/06/2009 16:13
|
|
300% normy Postów: 7284 Data rejestracji: 31.05.09 |
dziś wracając ze sklepu zaczęłam dziwnie/źle czuć się. Zaczęła mnie głowa boleć, czułam niepokój i jak najszybciej chciałam znaleźć się w domu. znów dopada mnie to samo co na początku mojej choroby. najlepiej czuje się sama we własny pokoju, z którego nie lubię się ruszać. na weekend wybieram się w góry i cieszyłam się z tego, a teraz czuję duży lęk przed tym wyjazdem... |
|
|
|
| Nadzieja |
Dodany dnia 19/06/2009 23:17
|
 Pasjonat  Postów: 5532 Data rejestracji: 20.08.08 |
Mam nadzieję,że weeken będziesz miała udany 
[color=#333399]"Nigdy nikomu nie ufaj, Danielu, a tym bardziej ludziom, których podziwiasz. Bo nie kto inny, a właśnie oni zadadzą ci najboleśniejsze rany." Carlos Ruiz Zafón " Cień Wiatru"[/color] |
|
|
|
| tajfunek |
Dodany dnia 20/06/2009 09:39
|
|
300% normy Postów: 7284 Data rejestracji: 31.05.09 |
lęk okazał się jednak silniejszy i zrezygnowałam z wyjazdu... |
|
|
|
| Artystyczna Dusza |
Dodany dnia 20/06/2009 09:55
|
 Medalista  Postów: 711 Data rejestracji: 31.05.09 |
Szkoda że zrezygnowałaś z tego wyjazdu bo pewnie taki wyjazd dobrze by Ci zrobił.Czasami warto jest pokonywać lęki bo dzięki temu czujemy się silniejsi.Kiedy pokona się jakiś lęk (piszę z własnego doświadczenia) w człowieku pojawiają się jakieś niesamowite siły i wydaje się że jest zdolny do wszystkiego. Ja mam również kilka lęków ale kiedyś było znacznie gorzej.Bałam się wielu rzeczy np.jazdy samochodem-którą z resztą od zawsze uwielbiałam.Nie wiem jak mi się udało pokonać ten lęk przed prowadzeniem samochodu ale cieszę się tym bo jazda samochodem to faktycznie frajda i wiem teraz że szkoda byłoby zmarnować tę umiejętność i pozbawić się przyjemności jej doświadczania. Myślę jednak że chyba nie ma innego sposobu jak próbować pokonywać lęki które nas dopadają.Wiem że jest ciężko ale trzeba próbować się z nimi zmierzyć inaczej one nas opanują i zniszczą nasze życie. |
|
|
|
| tajfunek |
Dodany dnia 20/06/2009 12:03
|
|
300% normy Postów: 7284 Data rejestracji: 31.05.09 |
Pewnie masz rację, że wyjazd dobrze zrobiłby mi, ale ja ostatnio jestem coraz to większym tchórzem. Nie czuję się zbyt dobrze. Praktycznie dzień w dzień podejmuję jakieś działania na własną szkodę. Już sama nawet nie wiem po co to robię. Czasami boję się sama siebie-wiem dziwnie to brzmi...lekarka stwierdziła, że jestem ambiwalentna i chyba ma rację. |
|
|
|
| Nadzieja |
Dodany dnia 20/06/2009 16:19
|
|
Pasjonat Postów: 5532 Data rejestracji: 20.08.08 |
[b]Tajfunek[/b] nie myśl tak,teraz masz gorszy okres,ale wyjdziesz na prostą i pokonasz te wszystkie lękiPowoli nic na siłę.Jednak małym kroczkami musisz działać ( jak to dobrze radzć komuś... ech  ).Ja mam lęk przed przytyciem, ale widziałam dziewczynę która aby wyszła dalej niż budynek szpitala odejmowało jej dosłownie nogi- okropne.
[color=#333399]"Nigdy nikomu nie ufaj, Danielu, a tym bardziej ludziom, których podziwiasz. Bo nie kto inny, a właśnie oni zadadzą ci najboleśniejsze rany." Carlos Ruiz Zafón " Cień Wiatru"[/color] |
|
|
|
| tajfunek |
Dodany dnia 21/06/2009 16:51
|
|
300% normy Postów: 7284 Data rejestracji: 31.05.09 |
ja mam sporo tych lęków, które coraz bardziej zaczynają mi powoli utrudniać normalne funkcjonowanie, ale też wiem, że nikt inny jak tylko ja sama mogę je pokonać no ale na to potrzeba troszkę czasu i przede wszystkim cierpliwości czego mi np. brakuję. Jeżeli ja od razu nie widzę efektów to się bardzo szybko zniechęcam...ech czeka mnie wiele pracy nad sobą. Najgorsze jest to, że ja w głębi siebie nie mam już ochoty na rozgrzebywanie starych ran...a przede mną terapia i to jeszcze grupowa-to też wzbudza we mnie ogromny lęku, który zmywa mi sen z oczu...buuu... |
|
|
|
| Nadzieja |
Dodany dnia 21/06/2009 19:18
|
|
Pasjonat Postów: 5532 Data rejestracji: 20.08.08 |
Masz rację na wszystko potrzeba czasu. Co do cierpliwości to też z tym u mnie różnie bywa niestety. Terapia jest ciężka, na to się musisz nastawić,"bez pracy nie ma kołaczy"- niestety.Co do grupowej to masz rację do lekkich nie należy, ale musisz coś rozgrzebać, żeby wyzdrowieć- wiem jakie to ciężkie.Pomyśl,że chodzi o Twoje zdrowie i normalne życie.Pomyśl też, że teraz cierpisz, ale za jakiś czas będziesz dojrzalsza i mądrzejsza o nowe doświadczenie, bo cierpienie uczy pokory i patrzenia na otaczający nas świat zupełnie inaczej. Powodzenia
[color=#333399]"Nigdy nikomu nie ufaj, Danielu, a tym bardziej ludziom, których podziwiasz. Bo nie kto inny, a właśnie oni zadadzą ci najboleśniejsze rany." Carlos Ruiz Zafón " Cień Wiatru"[/color] |
|
|
|
| Artystyczna Dusza |
Dodany dnia 21/06/2009 19:21
|
|
Medalista Postów: 711 Data rejestracji: 31.05.09 |
Terapia grupowa to nic strasznego ale rozumiem że możesz czuć lęk bo też się bałam uczestniczyć w takiej terapii.Właściwie chodziłam tam tylko raz w tygodniu ze względu na pracę i nie żałuję bo fajnie było.Tak wiec nie ma się czego obawiać. |
|
|
|
| tajfunek |
Dodany dnia 21/06/2009 19:33
|
|
300% normy Postów: 7284 Data rejestracji: 31.05.09 |
w poprzednim szpitalu uczestniczyłam w terapii grupowej. Na początku strasznie się bałam cokolwiek powiedzieć, ale potem tak mnie faszerowano lekami, że już mi było wszystko jedno i zaczęłam się powoli otwierać, beczeć jak małe dziecko i to przy obcych ludziach-coś nie do pomyślenia-zawsze umiałam bardzo dobrze kamuflować się przed ludźmi z tym, że uczestników było bardzo mało, bo czasami tylko 3 reszta pacjentów olewała sobie to. Ja jestem osobą bardzo nieśmiałą....a tu jutro siądę przed grupą obcych ludzi i będę musiała im zwierzać się ze swych grzeszków-oj straszne to będzie, ale jeżeli to ma mi pomóc to muszę spróbować |
|
|
|
| Artystyczna Dusza |
Dodany dnia 21/06/2009 20:46
|
|
Medalista Postów: 711 Data rejestracji: 31.05.09 |
Jakoś czuję że sobie poradzisz i wszystko będzie dobrze.Życzę Ci żeby terapia pomogła uporać Ci się chociaż z częścią problemów. |
|
|
|
| tajfunek |
Dodany dnia 21/06/2009 20:59
|
|
300% normy Postów: 7284 Data rejestracji: 31.05.09 |
nie dziękuję jednego jestem pewna, że to już moje ostatnie podejście...jeżeli tym razem się nie uda odpuszczę sobie i wrócę to tego jak było kiedyś-do tego pozornego [i]"dobrze"[/i]. |
|
|
|
| Artystyczna Dusza |
Dodany dnia 21/06/2009 21:10
|
|
Medalista Postów: 711 Data rejestracji: 31.05.09 |
Oj [b]Tajfunku[/b] błędne myślenie Nie można rezygnować i się poddawać chorobie.Źwiat bez choroby a nawet wtedy kiedy rozwiążemy chociażby część naszych problemów jest wspaniały.Trzeba jednak nauczyć się dostrzegać to piękno które jest wokół nas.Trzeba nauczyć się zmagać z różnymi problemami i stresami nie w sposób chorobowy ale tak po prostu jak radzą sobie z tym normalni zwykli ludzie.Jest to możliwe dzięki leczeniu i odpowiedniej terapii.A to że do tej pory nie trafiłaś na ludzi którzy umieliby Ci pomóc - może ma jakiś ukryty sens.Czasami coś zdarza się po to abyśmy potrafili później docenić to co przychodzi nam z łatwością i nawet nie zastanawiamy się jak to się stało że coś się wydarzyło. Pomyśl sobie że te trudności ze znalezieniem pomocy może są Ci potrzebne żeby dostrzec jaka silna jesteś bo się nie poddajesz i szukasz dalej i walczysz o lepsze życie dla siebie. Nigdy nie rezygnuj z czegoś co może Ci pomóc!!! |
|
|
|
| Makro |
Dodany dnia 23/06/2009 21:03
|
 Grupa Trzymająca Władzę  Postów: 3419 Data rejestracji: 10.08.08 |
Nawiązując do pierwszego postu tajfunka - zaburzenia depresyjno lękowe to jednostka chorobowa łącząca zaburzenia lękowe i depresje, jednak żadne z nich nie jest na tyle nasilone, aby mówić o oddzielnej depresji i zaburzeniach lękowych.
[color=#3300ff]"Gdy słońce kultury chyli się ku zachodowi, to nawet karły rzucają długie cienie."[/color] [color=#6600ff]Karl Kraus[/color] [color=#0099ff]Jestem lekarzem. Na forum jestem prywatnie, więc funkcje leczenie i diagnostyka są wyłąc |
|
|
|
Strona 1 z 2: 12
| Przeskocz do forum: |
Podobne Tematy
| Temat | Forum | Odpowiedzi | Ostatni post |
|---|---|---|---|
| Leki a zaburzenia cyklu menstruacyjnego | Leki | 10 | 23/07/2018 12:11 |
| Niepełnosprawność umysłowa i zaburzenia psychiczne a posiadanie rodziny - badania li | Ogłoszenia | 3 | 27/03/2018 03:54 |
| CHAD i jednoczesne zaburzenia integracji sensorycznej. | Nasze wątki - część otwarta | 1 | 09/06/2017 11:14 |
| zaburzenia somatyzacyjne | Ogólnie o psychiatrii | 4 | 10/04/2017 21:08 |
| Zaburzenia odżywiania, nie wiem co robić | Przedstaw się | 3 | 08/04/2017 14:11 |