Ostatnio widziani
Zobacz temat
Mam Efkę :: Nasze wątki :: Nasze wątki - część otwarta
 Nowe życie Hadassy
|
|
| sensitivechild |
Dodany dnia 20/08/2012 20:46
|
 Platynowy forumowicz  Postów: 2771 Data rejestracji: 04.12.10 |
Gratuluję decyzji - Ty wiesz najlepiej i czas pokaże, czy była słuszna czy też nie... ale żyję w przeświadczeniu, że lepsza jakakolwiek decyzja niż kiszenie się w miejscu. A Ty już chyba się tam kisiłaś. Tak więc na czas obecny - powodzenia w poszukiwaniach! 
[color=#ff00cc]''Two and a half years ago, hell came to pay me a surprise visit" Andrew Solomon[/color] [b][color=#ff9900] "-Puchatku? -Tak Prosiaczku? -Nic- powiedział Prosiaczek biorąc Puchatka za łapkę - Chciałem się tylko upewnić, |
|
|
|
| hadassa |
Dodany dnia 29/08/2012 00:18
|
 Złoty Forumowicz  Postów: 1611 Data rejestracji: 13.03.10 |
Tydzień miałam z głowy... Kobiece sprawy. Czasem tak mnie rozłoży, jak teraz, że tydzień wyjęty z życiorysu. No masakra  Ale już powróciłam do świata żywych. Pracy szukam nadal. W domu na szczęście względny spokój. Za to dziś byłam u rodziców i nieźle podniosło mi się ciśnienie po rozmowie z mamą, która czuła się zobowiązana pouczać mnie jak mam żyć i jak sobie radzić. Usłyszałam, że terapie, mityngi i "cała ta reszta" w niczym mi nie pomaga, tylko szkodzi. Że powinnam się zająć problemami innych,to mi przejdzie...i dalej w ten deseń... Ręce mi opadły. Po chwili pierwszego wzburzenia stwierdziłam, że nawet nie mam siły, ani ochoty tłumaczyć. Próbowałam to już robić tyle razy i dalej to samo... Powiedziałam tylko, że pewnie gdyby nie te terapie i mityngi, to dziś byłabym albo w szpitalu psychiatrycznym, albo na cmentarzu. Wtedy zapadła cisza... Ale dobrze, że chociaż mój mąż zaczął tolerować terapię i AA. W końcu to z nim mieszkam pod jednym dachem. Na wsparcie z jego strony już nie liczę, ale po latach awantur ta tolerancja i chyba powoli akceptacja moich problemów, w ogóle tego, że są rzeczywiście, to i tak bardzo dużo... Moje małżeństwo przeszło ostatnio w fazę: żyjemy sobie obok siebie i staramy się sobie nie wchodzić w drogę. czasem możemy nawet razem się pośmiać. No w porównaniu z tym co było, to sielanka... No to teraz dla odmiany szaleje mamusia z przyległościami...
[color=#660099][i]" A ja jestem proszę Pana na zakręcie moje prawo, to jest pańskie lewo. Pan widzi krzesło, ławkę, a ja rozdarte drzewo.(...) Ode mnie widać niebo przekrzywione..."[/i][/color] |
|
|
|
| sensitivechild |
Dodany dnia 29/08/2012 07:50
|
|
Platynowy forumowicz Postów: 2771 Data rejestracji: 04.12.10 |
[quote]Usłyszałam, że terapie, mityngi i "cała ta reszta" w niczym mi nie pomaga, tylko szkodzi. Że powinnam się zająć problemami innych,to mi przejdzie...[/quote] Hadasso, kiedyś Mama mi też powiedziała coś podobnego - że powinnam wyjechać do Afryki, to wtedy nie będę miała czasu na wchodzenie wgłąb siebie. I psychiatra w moim mieście (byłam u niego raz i nie pójdę kolejny) powiedział, że tak szczerze to on nie wierzy w żadne terapie. Że jak wyjdę za mąż (to było na wiosnę) i urodzę dziecko, to nie będę miała czasu np. na bulimię. Cieszę się, że z Mężem lepiej się dogadujesz a przynajmniej - że jest względny spokój
[color=#ff00cc]''Two and a half years ago, hell came to pay me a surprise visit" Andrew Solomon[/color] [b][color=#ff9900] "-Puchatku? -Tak Prosiaczku? -Nic- powiedział Prosiaczek biorąc Puchatka za łapkę - Chciałem się tylko upewnić, |
|
|
|
| ef |
Dodany dnia 29/08/2012 12:53
|
 Pasjonat  Postów: 6498 Data rejestracji: 16.02.11 |
taak, znam te teorie, że jak się czymś zajmiesz to Ci wszystko przejdzie, albo jak sobie znajdziesz faceta albo wyjedziesz do Afryki. czasem w chwilach buntu się nad tym zastanawiam, ale szczerze... bujda na resorach.
Wcale nie umarłeś lecz śpisz, jeszcze życie wyjdzie Ci. |
|
|
|
| GretaG |
Dodany dnia 29/08/2012 15:40
|
 Finiszujący  Postów: 231 Data rejestracji: 27.08.12 |
moja mama i "mamusia" (czyli teściowa) są mistrzyniami w udzielaniu dobrych rad pt. jak żyć. - jak wychowywać dzieci, - jak karmić dzieci, - jak kupować dzieciom ubrania i podręczniki, - jak chodzić z dzieckiem do lekarza, itd. (oczywiście wszystko z komentarzem, że MUSZĄ to zrobić same, bo ja i mąż nie potrafimy)  kiedy włącza mi się złośliwość, myślę: dlaczego kurka wodna swoimi dziećmi się nie zajmowały, tylko teraz muszą moje mi porywać najważniejsze - z mojego punktu widzenia - to trzymać dystans. nie wdawać się w dyskusje. ale też trzymać czujność, bo mamuśki potrafią swoją dobrocią kawał krzywdy zrobić (spaść dziecko, wkręcić wnuki w chore klimaty, zafundować fryzurę, po której trzeba ciąć na zero, itd.) tak, że Hadassa - rozumiem Cię. |
|
|
|
| hadassa |
Dodany dnia 01/11/2012 12:52
|
|
Złoty Forumowicz Postów: 1611 Data rejestracji: 13.03.10 |
Dawno mnie nie było...Jakoś tak się złożyło...jeśli ktoś jest w kiepskim stanie, niech lepiej nie czyta... Dużo dzieję się w realu i to mnie pochłania. Ale od kilku dni mam konkretnego doła. Bo to co działo się ostatnio, to były same trudne i przykre rzeczy...I ja już nie mam siły... Ktoś z najbliższej rodziny ma ciężką depresję. Obecnie w szpitalu. Był stan zagrożenia życia. Staram się wspierać, tych, którzy z nim mieszkają, ale okazuję się, że to ponad moje siły... Nerwicowe objawy powróciły z całą mocą. Kołatania serca, mdłości, duszność w klatce piersiowej...No i niespanie... Co ja mam robić???!!! Tutaj ludzie potrzebują i oczekują ode mnie wsparcia. I ja chciałabym go udzielić, a tu się nagle okazuje, że nie jestem w stanie...A jednak zaciskam zęby i brnę w to dalej swoim kosztem. Bo boję się, że nie zrozumieją, jak im powiem co się ze mną dzieje i ile mnie to kosztuje. Boję się, że pomyślą, o mnie, że jestem egoistką i histeryczką...  dlaczego to wszystko jest takie trudne? Mam dość i mam ochotę uciec gdzieś bardzo daleko... [color=#660099][i]" A ja jestem proszę Pana na zakręcie moje prawo, to jest pańskie lewo. Pan widzi krzesło, ławkę, a ja rozdarte drzewo.(...) Ode mnie widać niebo przekrzywione..."[/i][/color] |
|
|
|
| Pogodna |
Dodany dnia 01/11/2012 13:01
|
 Grupa Trzymająca Władzę  Postów: 3860 Data rejestracji: 23.06.10 |
Hadassa nie ukrywam, że bardzo mnie ciekawiło co u Ciebie? Po tym co czytam myślę, że zapaliła się lampka i zastanawiam się czy byłaś u psychiatry w związku z tym? Jakby nie patrzyć masz kryzys i teraz trzeba wyczerpać wszystkie środki, żeby go przejść. Może zostaniesz z nami, jeśli potrzebujesz żeby teraz ktoś Ciebie powspierał? A te osoby co mieszkają z tą osobą w ciężkiej depresji może zaproponujesz, żeby udały się po pomoc do ośrodka interwencji kryzysowej lub innej instytucji pomagającej w kryzysie ? Nieśmiertelność jest bardzo łatwa do osiągnięcia. Wystarczy nie umierać. |
|
|
|
| hadassa |
Dodany dnia 01/11/2012 14:34
|
|
Złoty Forumowicz Postów: 1611 Data rejestracji: 13.03.10 |
Dziękuję Pogodna. Tak, mam kryzys. Nie byłam jeszcze u psychiatry. Ale trzeba będzie pójść. Wcale nie mam ochoty  .A TE OSOBY i tak nigdzie nie pójdą. I tak przekonanie ich żeby zawieźli chorego do szpitala graniczyło z cudem. Zrobili to tylko dlatego, że było zagrożenie życia. A ja wiedziałam, że tak będzie, tylko nikt mnie k**** nie słuchał. W ogóle nie słuchają. Ja nie mam ochoty, ale pójdę. bo wiem doskonale, że moja ochota nie ma tu nic do rzeczy. Sama nie dam rady i tyle. A oni niech się męczą, skoro chcą. [color=#660099][i]" A ja jestem proszę Pana na zakręcie moje prawo, to jest pańskie lewo. Pan widzi krzesło, ławkę, a ja rozdarte drzewo.(...) Ode mnie widać niebo przekrzywione..."[/i][/color] |
|
|
|
| Mina |
Dodany dnia 01/11/2012 19:42
|
 Brązowy Forumowicz  Postów: 862 Data rejestracji: 18.05.12 |
Dobrze, że chcesz zadbać o siebie, bo bez własnych sił nikomu nie pomożesz, a nawet jeśli to siebie tym do gorszego stanu od nich doprowadzisz, ale sama to wiesz i fajnie, że mimo braku ochoty masz świadomość co zrobić trzeba
[color=#996600]"Jeżeli ktoś prosi o radę, podpowiedź, wskazówkę albo pomoc, to świetnie; podziel się swoją wiedzą i doświadczeniem. Ale jeśli zobaczysz, że ten ktoś tylko cię wysłuchał, pokiwał głową i nic nie zrobił, to daj mu spokój. On po prostu j |
|
|
|
| Life |
Dodany dnia 01/11/2012 20:32
|
 Platynowy forumowicz Postów: 3356 Data rejestracji: 26.02.10 |
Haduś Najpierw zadbaj o siebie. Nawroty nie są niczym miłym, ale im prędzej się z nimi skonfrontujesz pod opieką medyków, tym szybciej z tego stanu wyjdziesz. I się zadziwisz, że możesz tak szeroko szczerzyć zęby. Trzymam kciuki i trochę, troszeczkę tęskniłam
Edytowane przez Life dnia 01/11/2012 20:32 [b][color=#00cc00]Bój się i idź do przodu [/color][/b]Dla odmiany szczęśliwa  i wkur@@@na... Aaa... Już mi przeszło |
|
|
|
| Alia |
Dodany dnia 01/11/2012 21:17
|
 Grupa Trzymająca Władzę Postów: 2831 Data rejestracji: 01.09.09 |
hadassa, mam szczerą ochotę napisać Ci "przestań się poświęcać dla innych". Rozumiem, że to osoby dla Ciebie bliskie, ale nie możesz pomagać im swoim kosztem. |
|
|
|
| hadassa |
Dodany dnia 03/11/2012 12:47
|
|
Złoty Forumowicz Postów: 1611 Data rejestracji: 13.03.10 |
Och Alia. Teoretycznie, to ja wiem, że Ty masz rację. Tylko, kurde, ciągle nie umiem zastosować tego we własnym życiu. To wcale nie takie proste .Dzisiejsza noc miałam ciężką. Spałam fatalnie. Serce bije mi nierówno i szybko, jak po alkoholu. To nerwy, wiem. Wprawdzie głowa już spokojniejsza, ale moje ciało odreagowuje wielotygodniowy stres...Już to znam... [color=#660099][i]" A ja jestem proszę Pana na zakręcie moje prawo, to jest pańskie lewo. Pan widzi krzesło, ławkę, a ja rozdarte drzewo.(...) Ode mnie widać niebo przekrzywione..."[/i][/color] |
|
|
|
| hadassa |
Dodany dnia 29/01/2013 11:42
|
|
Złoty Forumowicz Postów: 1611 Data rejestracji: 13.03.10 |
Dawno mnie tu nie było,a tyle się u mnie dzieje, że nie bardzo wiem od czego zacząć...Ale może po prostu po trochu i po kolei Najważniejsze, że nie piję . Abstynencję utrzymuję już półtora roku. To naprawdę jest moje wielkie osiągnięcie. I powolutku, krok po kroku buduję siebie od nowa...czasem to trudne, a czasem bardzo trudne. Czasem wszystko się sypie i trzeba zaczynać od nowa...Na jesieni miałam nawrót depresji. Na szczęście szybko jakoś się zorientowałam i poszłam do lekarza. Więc obecnie znów jestem na antydepresantach, ale czuję się dobrze i dawki leków są minimalne. Na szczęście nie rozsypałam się do końca. Ale to też dzięki przyjaciołom, których mam w AA. Udzielili mi ogromnego wsparcia na każdej płaszczyźnie. Pierwszy raz nie czułam się sama w depresji...A ze zwykłych, życiowych spraw, to ciągle szukam pracy i zapisałam się na kurs prawka
[color=#660099][i]" A ja jestem proszę Pana na zakręcie moje prawo, to jest pańskie lewo. Pan widzi krzesło, ławkę, a ja rozdarte drzewo.(...) Ode mnie widać niebo przekrzywione..."[/i][/color] |
|
|
|
| Diuna |
Dodany dnia 29/01/2013 12:13
|
 Platynowy forumowicz Postów: 2684 Data rejestracji: 08.11.11 |
Dobrze, że wogóle żyjesz
Srutututu, pęczek drutu |
|
|
|
| Nieustraszona |
Dodany dnia 29/01/2013 12:14
|
 Grupa Trzymająca Władzę Postów: 6722 Data rejestracji: 03.04.10 |
Super
Kiedyś musisz się pożegnać z nadzieją na lepszą przeszłość.... |
|
|
|
| ef |
Dodany dnia 29/01/2013 12:21
|
|
Pasjonat Postów: 6498 Data rejestracji: 16.02.11 |
hej Hadassa. powoli i po kolei. czekam na dalsze części
Wcale nie umarłeś lecz śpisz, jeszcze życie wyjdzie Ci. |
|
|
|
| e-milka |
Dodany dnia 29/01/2013 12:29
|
 Medalista  Postów: 584 Data rejestracji: 28.12.12 |
Nie znamy się jeszcze. Witam i gratuluje sukcesów
Jeszcze tylko parę wiosen Jeszcze parę przygód z losem i kłopotów będzie mniej Ach, cierpliwość tylko miej |
|
|
|
| Inus |
Dodany dnia 29/01/2013 12:36
|
 Finiszujący Postów: 405 Data rejestracji: 05.09.11 |
HejPrzyjemnie czytać, że dajesz sobie radę Co do prawka, to podobno "nowe "ma być okropnie trudne 
"Uczyń bym był z kamienia, bym z kamienia był. I pozwól mi, pozwól mi, Spróbować jeszcze raz, jeszcze raz, jeszcze raz." |
|
|
|
| Jaskolka |
Dodany dnia 29/01/2013 12:48
|
 Platynowy forumowicz Postów: 2580 Data rejestracji: 13.10.10 |
Haduś, cieszę się, że u Ciebie do przodu Gratuluję abstynencji, bardzo! I super że masz przyjaciół, którzy Ci wspierają A co do prawka, to wydaje mi się, że to taki strach przed nieznanym, jak to będzie wyglądać i w ogóle. Ale na pewno jest do zdania |
|
|
|
| hadassa |
Dodany dnia 29/01/2013 13:04
|
|
Złoty Forumowicz Postów: 1611 Data rejestracji: 13.03.10 |
O egzaminie na razie nie myślę, więc i się nie boję. Na to jeszcze mam czas Powiem szczerze, że na ile umiem staram się nie zamartwiać o przyszłość, a żyć tym co jest tu i teraz...Każdego dnia jest tyle spraw do ogarnięcia...lepsze efekty mam gdy zajmuje się bieżącymi sprawami. A w ogóle teraz od piątku siedzę w domu sama. Maż z córką pojechali na narty. Ja nie jeżdżę, więc zostałam. Oni pojechali, a ja się rozchorowałam  zatoki, gardło, kaszel, musiałam wziąć antybiotyk Ale mimo przeziębienia bardzo mi dobrze. Funkcjonuję sobie spokojnie i bez napięcia. Każda czynność sprawia mi radość. No po prosu dobrze się czuje sama ze sobą. A jak już mam dość siedzenia samej, to dzwonię do kogoś i przyjaciele mnie odwiedzają . Normalnie sielanka jakaś.Trochę to smutne, że czuję się szczęśliwsza bez rodziny...Ale cóż, tak jest...Ci z Was, którzy czytają mnie od początku, wiedzą czemu... Teraz jest lepiej, spokojniej...Jak by ktoś popatrzył tak z zewnątrz, to by powiedział, że naprawdę fajnie... Ale ja ciągle nie umiem być w rodzinie do końca sobą...Spinam się jak nie wiem...Poczucie osaczenia, które mi towarzyszy, bywa nie do wytrzymania...
[color=#660099][i]" A ja jestem proszę Pana na zakręcie moje prawo, to jest pańskie lewo. Pan widzi krzesło, ławkę, a ja rozdarte drzewo.(...) Ode mnie widać niebo przekrzywione..."[/i][/color] |
|
|
|
| Przeskocz do forum: |
Podobne Tematy
| Temat | Forum | Odpowiedzi | Ostatni post |
|---|---|---|---|
| Życie na Chadzie | Przedstaw się | 11 | 27/09/2021 15:17 |
| Chad a dalsze życie i wychowywanie razem dzieci | Choroba afektywna dwubiegunowa | 5 | 30/07/2020 20:55 |
| Darmowy e-book: "Zdrowe życie z chorobą afektywną dwubiegunową" | Choroba afektywna dwubiegunowa | 2 | 06/02/2018 13:24 |
| Życie z chorobą | Przedstaw się | 6 | 09/01/2018 05:19 |
| Piosenka, która najlepiej opisuje Twoje życie | W wolnym czasie | 30 | 13/04/2017 20:50 |