"Pierwszy raz myje ręce bezpośrednio po porannym oddanym moczu. Czynności wchodzące w skład mycia rąk wykonywane są w ściśle określonej sekwencji. Odkręcenie wody, namydlenie dłoni nowym mydłem, tarcie dłoni o siebie - grzbiet dłoni, powierzchnia dłoniowa, przestrzenie między palcami - każde potarcie dłoń - dłoń jest wykonywane odpowiednią ilość razy. W razie popełnienia błędu lub niepewności co do ilości wykonanych powtórzeń - wszystko zaczynane jest od początku. Kran jest zakręcany bez użycia dłoni, ręce wycierane w ręcznik wiszący na drzwiach. Przypadkowe dotknięcie ciała, klamki, jakiejkolwiek powierzchni powoduje rozpoczęcie wszystkiego od początku. I tak cały czas, głupie umycie rąk potrafi trwać około godziny. Rytuał mycia rąk jest powtarzany po każdej czynności fizjologicznej. Nic dziwnego, że chory minimalizuje częstotliwość korzystania z ubikacji."

To zaburzenie lękowe nosi nazwę zaburzenia obsesyjno - kompulsywnego lub zaburzenia anankastycznego. Najbardziej znane jest pod nazwą nerwica natręctw.
Na jego obraz składają się:
1. Obsesje - czyli natrętnie nawracające myśli i impulsy, o nieprzyjemnej treści, często poruszające tematu tabu, niekiedy religijne lub seksualne. Pojawianie się wspomnianych myśli odbywa się wbrew woli osoby chorej. Myśli nie są narzucane z zewnątrz (różnicowanie ze schizofrenią), są tworami własnego umysłu. Towarzyszy temu poczucie irracjonalności generowanych myśli, sprzeciw wobec nich, a także lęk.

2. Kompulsje - wielokrotnie powtarzane czynności, z reguły mające za zadanie odepchnięcie obaw, zagrożeń. Może to być np. wielokrotne mycie rąk celem oddalenia zagrożenia zakażenia chorobotwórczymi drobnoustrojami lub wielokrotne sprawdzanie drzwi do mieszkania celem minimalizacji zagrożenia włamaniem, czyli motywacją kompulsji są natrętne myśli. Kompulsje często stają się skomplikowanymi rytuałami.

Wytłumaczenie składowych nerwicy natręctw nie tłumaczy jak bardzo to schorzenie wpływa na codzienne funkcjonowanie. Oddziaływanie na życie może być olbrzymie, powodując nawet konieczność przejścia na rentę, uniemożliwić opuszczanie mieszkania itd. Rytuały i myśli mogą zająć tak dużą część dnia, że funkcjonowanie społeczne jest praktycznie niemożliwe.

Leczenie nerwicy natręctw jest trudne. Skuteczne są leki z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (fluoksetyna, paroksetyna, sertralina) stosowane w dużych dawkach. Równie skuteczne, a może nawet bardziej skuteczna jest klomipramina - klasyczny lek trójpierścieniowy obarczony znaczną ilością działań niepożądanych. Bardzo dobre rezultaty odnosi połączenie farmakoterapii z psychoterapią behawioralno-poznawczą.