Istnieje wiele poglądów "ludowych", które mówią o korzystnym wpływie picia alkoholu na zdrowie człowieka, czyli akcentowanie działania odkażającego lub poprawy funkcji układu krążenia. Oczywiście większość została naukowo obalona, co nie przeszkadza im dalej funkcjonować.

Jeden z przesądów mówi o korzystnym wpływie alkoholu na układ pokarmowy - przysłowiowy kieliszek na trawienie. Badania wykazują jednak, że przyjęcie nawet względnie niedużej ilości alkoholu w jakiejkolwiek postaci owocuje subtelnym stanem zapalnym błony śluzowej jelit - to powikłanie nie jest, przy sporadycznym występowaniu w trakcie życia, szczególnie niebezpieczne. Co jednak stanie się, jeżeli stan zapalny w wyniku chemicznego drażnienia utrzymuje się długo, powiedzmy lata, a nawet dekady? Następstwem są długotrwałe zaburzenia wchłaniania, oczywiście różnie duże dla poszczególnych składników pokarmu. Znaczne ograniczenie przyswajalności dotyczy pospolitego i ważnego składnika pokarmu, czyli witaminy B1. Wspomniany przewlekły niedobór wymienionej witaminy prowadzi do rozwoju zespołu Korsakowa, najbardziej przerażającego mnie następstwa choroby alkoholowej.

Zespół Korsakowa, poza przyczyną w postaci przewlekłego alkoholizmu, może powstawać też jako następstwo schorzeń prowadzących do uszkodzenia mózgu, szczególnie obszarów odpowiedzialnych za funkcje pamięciowe (zapamiętywanie i przechowywanie informacji). Można więc tutaj wymienić : urazy, guzy mózgu, zatrucie tlenkiem węgla, zaburzenia wchłaniania, udary. W tym zaburzeniu głównym problemem są zaburzenia pamięci przy zachowaniu często prawidłowych innych funkcji intelektualnych. Pacjent powtarza co się do niego powiedziało, ale wystarczy często krótka przerwa, a okazuje się, że nie pamięta nawet jednego słowa z rozmowy, czasami nawet, że taka rozmowa miała miejsce.

Przykład:
Lekarz wchodzi do sali, informuje pacjenta, że jest lekarzem, podaje swoje imię i nazwisko, oraz prosi o powtórzenie. Podopieczny wykonuje to zadanie bezbłędnie. Wystarczy jednak, aby lekarz opuścił na chwilę salę - po powrocie do pacjenta, okazuje się że nie pamięta on lekarza, jego personaliów, traktuje go jak osobę zupełnie obcą.

Przeważnie pacjent nie pamięta, że nie pamięta. Zapytany o pamięć niewzruszenie odpowiada, że jego pamięć jest świetna. Potrafi podać swoje personalia, czasami potrafi podać znaczną ilość detali ze swojej biografii, mimo problemów z chronologią wydarzeń. Przeważnie jest zdezorientowany co do miejsca i czasu. Nie potrafi podać bieżącej daty.

Przykład:
Lekarz: Który mamy teraz rok?
Pacjent: 1966
Lekarz: W którym roku się Pan urodził?
Pacjent: 1962
Lekarz: To znaczy, że ma Pan teraz 4 lata?
Pacjent: Jakoś tak...
Rozmowa odbyła się np. w 2008 roku.

Typową dla zespołu Korsakowa cechą jest zdolność do konfabulacji, czyli pokrywanie niepamięci tworzonymi na poczekaniu treściami, które nie mają żadnego odzwierciedlenia w rzeczywistości. Konfabulacje często zawierają w sobie treści wielkościowe.

Przykład:
Lekarz: Czym się Pan dzisiaj zajmował?
Pacjent: Rozmawiałem z dyrektorem.
Lekarz: Jakim dyrektorem?
Pacjent: No, tego hotelu. Powiedziałem mu, że pokojówki są niegrzeczne, nie chciały mi przynieść "setki".
Lekarz: I co on na to?
Pacjent: Krzyczał na nie. Przyniosły mi drinka, przecież płacę ciężkie pieniądze!

Leczenie zespołu Korsakowa nie jest skomplikowane, nie jest natomiast czymś, co daje rewelacyjne efekty. Z reguły ogranicza się do podawania pochodnej witaminy B1 domięśniowo lub dożylnie - droga doustna jest wykluczona ze względu na wspomniany stan zapalny. Konieczne jest podawanie magnezu oraz dbanie o jak najlepsze odżywianie. No i zapobieganie piciu alkoholu. Inne leki mają wątpliwą skuteczność. Rokowanie co do przeżycia jest przeważnie pomyślne. Natomiast a pełnienia jakiejkolwiek funkcji w pracy, rodzinie jest niemożliwe. Chory wymaga całodobowej opieki, nie jest w stanie w żaden sposób zadbać o własne sprawy finansowe, czy mieszkaniowe.