To wspaniale, że jest taka metoda, jednak jeśli ktoś miał wcześniej epizod psychotyczny, raczej nie będzie możliwa do zastosowania. Jestem matką młodej osoby chorej na depresję. Rok temu przy podobnym jak teraz rzucie depresji pomagała jej tylko imipramina, która niestety została wycofana ze sprzedaży. Od 4 miesięcy młoda osoba bierze anafranil, ale to jej prawie wcale nie pomaga. Nie wiemy co mamy zrobić - marzymy o tym, by można było znowu kupić w Polsce imipraminę.
Mam zamiar opracować apel do władz, które decydują o zestawie dostępnych leków i wysłać go do wszystkich organizacji zajmujących się chorymi na depresję.
Z informacji dostępnych w internecie wynika, że ktoś na podstawie badań stwierdził większą skuteczność dziurawca niż imipraminy w lekkim i średnim nasileniu depresji. Możliwe, że na tej podstawie wycofano imipraminę. A co z przypadkami ciężkiej depresji? Czy ktokolwiek zrozumie i uwierzy, że osoba, która z powodu ciężkiej depresji jest jakby usztywniona, jej organizm nie funkcjonuje normalnie, chciałaby pracować, nie schodzić na boczny tor życia.
Nietrudno rozłożyć ręce, trudniej chyba walczyć. Jak wyobrażają sobie decydenci z Ministerstwa Zdrowia dalsze losy takich ludzi?
Imipramina znalazła się na liście leków, które będą dostępne od 1 lutego za 0 zł - listę tę znam z Superekspresu, bo na stronie MZ nie mogłam jej znaleźć. Wyobrażam sobie, że taka pomyłka jest możliwa - możlie, że nie ma kontroli nad pracą urzędników, którzy opracowują takie listy.
Czy moje dziecko nie korzystające z renty socjalnej, a poszukujące pracy, nie ma prawa do skutecznego leczenia? Prawdopodobnie nie ma, a już niedługo nie będzie miało prawa do niczego, bo skończy mu się ubezpieczenie.
Gdzie i jak mam apelować? Leczę dziecko prywatnie - czy mogę skorzystać z importu docelowego? Ile trzeba czekać? Jaką nazwę leku podać - Tofranil, czy Imipramin? Czy dla pacjenta nieubezpieczonego można uzyskać taki import?
Wybrałabym się do niemiec z receptą - jest Unia, ale czy będzie to skuteczne? Jak ta recepta powinna wyglądać?
Na forach matek dzieci moczących się znalazłam dramatyczne posty matek dzieci, którym imipramina pomagaLa, dopóki była. Nie mam słów, wiem tylko, że przypadek, jaki ma miejsce w mojej rodzinie nie jest odosobniony - imipramina jest potrzebna.
Oczywiście to nie jest tak, że zlikwidowałaby ona jak za dotknięciem różczki czarodziejskiej wszystkie problemy, ale powiedzenie lekarza "trzeba czekać" - nie wystarcza. Ten sam lekarz wystawił zaświadczenie "może pracować w pełnym wymiarze czasu pracy" na wypadek pytania lekarza orzecznika o stan zdrowia przy przyjmowaniu do pracy.
Serdecznie pozdrawiam wszystkich.
Wklejam tutaj ten mój komentarz, który poprzednio umieściłam przy artykule na temat leczenia depresji. Jeszcze raz serdecznie wszystkich pozdrawiam.

Hej! Uzupełnię, bo już ochłonęłam. Lekarz, o którym mowa jest wspaniałym lekarzem. Miejmy nadzieję, że imipramina, która pomagała i to szybki, wróci.