Podawana jest jako jedna z metod leczenia depresji. Jednak psychiatria nie ucieka się do tej metody często. Z reguły wcześniej znajdzie się opis leczenia za pomocą leków, elektrowstrząsów, fototerapii, stymulacji nerwu błędnego. Nie znalazła w psychiatrii miejsca jako skuteczna i uznana metoda leczenia.

Faktem jest gwałtowna poprawa nastroju po długotrwałym braku snu. Jest to niestety jedyna zaleta tej metody.

Wadą jest szybko mijający efekt antydepresyjny. Niektóre źródła podają, że działanie antydepresyjne mija bezpośrednio po zapadnięciu w sen. Wbrew pozorom trudne jest dostosowanie się pacjenta do zaleceń, a często nie ma na oddziale odpowiedniej ilości personelu, aby pilnować pacjenta w każdej minucie zaleconej bezsennej nocy. Wadą jest również brak standardów postępowania - tzn. nie do końca wiadomo jak długo ta bezsenność powinna trwać, co zrobić z podawaniem zaleconych leków.

Pacjenci dobrze reagujący na deprywację snu, mają duże prawdopodobieństwo dobrej odpowiedzi na terapię trójpierścieniowymi lekami antydepresyjnymi.