Ostatnio widziani
Zobacz temat
Mam Efkę :: O psychiatrii :: Psychoterapia
 Cisza
|
|
| ananke |
Dodany dnia 11/11/2012 22:20
|
 Startujący  Postów: 183 Data rejestracji: 20.10.12 |
No wiem, że jestem porypana. Mam dużo objawów psychotyczno - schizoidalno - autystyczno - urojeniowych. Wiem, że z poprzedniego postu niezbyt wiele można się dowiedzieć o mojej relacji z terapeutką i wydaje się, że mam duże oczekiwania i wymagania "wszechwiedzy" od mojej terapeutki. Spotykam się z nią już prawie 4 lata, wcześniej - gdy spotykałam się z inną terapeutką przez 11 lat - konsultowała się z nią; sporadycznie chodziłam też do niej na wizyty ( bo to właściwie jest psychiatra). Co nieco udało mi się jej powiedzieć, pokazać, zasygnalizować. Uważam, że sporo o mnie wie - o moim wnętrzu, o moim sposobie funkcjonowania, komunikowania się, o lękach, trudnościach... Chociaż biorąc pod uwagę moje porypanie, chaos i ciągłe rozsypywanie, świra, którego ja sama nie ogarniam, wiem, że terapia ze mną nie jest łatwa. Chciałabym, żeby inaczej to wyglądało, ale nie potrafię tego zmienić. No i dlatego chodzę na terapię. [i][color=#0099ff]"Tylko jak się z tego wyrwać, Tylko co ze sobą zrobić, Kiedy dłonie wyciągnięte w pustkę krzyczą..."[/color][/i] |
|
|
|
| zielona |
Dodany dnia 30/12/2012 21:57
|
 Rozgrzany  Postów: 85 Data rejestracji: 30.12.12 |
Jak piszecie, że u Was jest dużo ciszy na sesjach bo nawet 10 minut (gdzieś tak padło), to myślę sobie, że zazdroszczę. U mnie jest tak, że przychodzę i nie potrafię się odezwać, więc siedzimy. W zasadzie od dobrych kilku miesięcy na moich sesjach nie odzywam się ani ja ani terapeutka. Zwykle potem, zresztą w trakcie i przed, nie mam siły na nic. Mam w głowie taką plątaninę myśli, że nie mogę niczym się zająć. Mam potrzebę zadzwonić, napisać- żeby sprawdzić czy wszystko dalej jest ok, żeby jakoś zagarnąć dla siebie trochę uwagi. Układam w głowie to wszystko do następnej sesji- żeby powiedzieć cokolwiek, ale znów wychodzi tak samo. |
|
|
|
| Swietlik |
Dodany dnia 30/12/2012 23:08
|
 Finiszujący  Postów: 223 Data rejestracji: 23.12.12 |
Miałam podobny problem, i pewnego dnia postanowiłam sobie że powiem dokladnie to co mi w tej chwili przyjdzie do głowy a dalej niech już sie dzieje wola nieba  he he.. Wiesz od czego zaczęlam? "Jest coraz gorzej" potem byla chwila ciszy i "Dlaczego w tych waszych gabinetach zawsze jest tak pusto?"  i moj terapeuta "poprowadzil mnie" w mowieniu tak jakby dalej. "Układam w głowie to wszystko do następnej sesji" - no, tez tak mam. Ale jak czasami jest tego za duzo to robie tak jak napisałam wyżej. Zawsze mowie sobie, że rzeczy które najbardziej mnie meczą, wyjda ze mnie podswiadomie. "Mam w głowie taką plątaninę myśli" - ach, znam to bardzo dobrze... Mi sie czasami wydaje że w mózgu gra mi tysiace świerszczy,(w złym tego słowa znaczeniu)... [color=#000033][small]"Neron grał na lirze, kiedy płonął Rzym."[/small][/color] |
|
|
|
| e-milka |
Dodany dnia 30/12/2012 23:11
|
 Medalista  Postów: 584 Data rejestracji: 28.12.12 |
Zielona ja miałam podobny problem. W gorszych momentach zdarzało się przepłakać całą godzinę. Różnica taka, że terapeuta mimo wszystko próbował ze mną rozmawiać. Czasami coś z tego wychodziło i zdobywałam się na powiedzenie czegoś od siebie, a czasami nie. W tym drugim wypadku wyrzucałam sobie potem strasznie, że tracę czas swój i terapeuty. Po wyjściu też miałam mętlik w głowie i od razu przychodziły mi dziesiątki tematów o których mogłam porozmawiać a tego nie zrobiłam. Kolejny powód żeby sobie dokopać... Rozwiązanie okazało się proste. Pisałam. Za każdym razem kiedy coś mi leżało na sercu zapisywałam to. Pisanie pomagało i w uporządkowaniu myśli i w opanowaniu emocji. Skoro po sesjach masz potrzebę pisania to może po prostu pisz? I jeszcze jedna rzecz mi się nasunęła. To ile terapeuta mówi podczas sesji zależy w dużej mierze od nurtu w którym pracuje. Może łatwiej Ci będzie pracować z innym terapeutą? Jeszcze tylko parę wiosen Jeszcze parę przygód z losem i kłopotów będzie mniej Ach, cierpliwość tylko miej |
|
|
|
| ef |
Dodany dnia 30/12/2012 23:26
|
 Pasjonat  Postów: 6498 Data rejestracji: 16.02.11 |
ja teraz też mam ciszę. ani ja nie mówię, ani terapeutka. z jednej strony fajnie by było gdyby coś powiedziała, jakoś by mi to jej mówienie pomogło pewnie. ale z drugiej strony jak ja nic nie mówię, to dlaczego ona ma mówić?? 
Wcale nie umarłeś lecz śpisz, jeszcze życie wyjdzie Ci. |
|
|
|
| girl interrupted |
Dodany dnia 30/12/2012 23:39
|
 Srebrny Forumowicz  Postów: 1339 Data rejestracji: 23.09.10 |
U mnie ciszy jest mało, myślę, że kwestia ciszy zależy też od terapeuty, moja nie pozwoliłaby mi całej terapii przemilczeć, bo jest za bardzo kontaktowa. Ja ogólnie źle toleruję milczenie, powiedzieć byle głupotę, ale aby wypełnić ciszę... cisza dawniej powodowała, że włączała mi się chęć ucieczki. Teraz daje mi sporo poczucia, że to mój czas i to ode mnie zależy, czym go wypełnię.
"Odkąd sięgam pamięcią, zawsze było coś nie tak..." |
|
|
|
| Nadzieja |
Dodany dnia 30/12/2012 23:51
|
 Pasjonat Postów: 5532 Data rejestracji: 20.08.08 |
Zielona, właśnie w jakim nurcie pracujecie? Mi często zdarzało się milczeć na terapii, nie raz nie mogłam wydobyć z siebie słowa, tak bardzo chciałam, a nie mogłam. W myślach krzyczałam na siebie zacznij w końcu mówić marnujesz czas... Potem byłam zła na siebie i wyznaczałam sobie kary dość destrukcyjne i tak kolo się znowu zamykało...Kiedy było tak bardzo źle, moja terapeutka w końcu zadawała mi jakieś pytanie, aczkolwiek zawsze czekała na moje rozpoczęcie. Pamiętam sesję,którą praktycznie całą przemilczała, wtedy bardzo płakałam, przed końcem usłyszałam ma pani 15 minut czy naprawdę chce pani tak zakończyć dzisiejsza terapię? Zaczęłam pisać listy,A. prosiła żebym czytała je na głos to także było trudne głos się załamywał, nie mogłam czytać robiłam przerwy ale to pomagało. Zielona może spróbuj tak, może to Ci pomoże, trochę zastanawia mnie zachowanie Twojej terapeutki...jaki jest sens chodzenia na terapię na której obydwie milczycie, nie dostajesz żadnych informacji zwrotnych? Ja rozumiem że są rożne nurty, ale terapeuta mimo, że obserwuje mowę ciała etc.chociaż trochę powinien pomóc Ci się otworzyć,może nie masz zaufania do niej, chociaż u mnie także rodziło się dość długo. Ja byłam w psychodynamicznej i poznawczo-behawioralnej. Moje sesje przeważnie zaczynały się milczeniem, nie raz powiedziałam słowo i milkłam nie raz zaczynałam spontanicznie, zaczynając od czegokolwiek..jednak terapeutka podawała po trochu pomocną dłoń, pytając co się dzieje, z czym dzisiaj przyszlam etc Często omawiałyśmy poprzednia sesję, mówiłam co czuję, czym mnie np terapeutka zdenerwowała, albo że byłam wściekła na siebie i wyznaczyłam sobie taką karę...etc Spróbuj pisać, może tak, mi to wiele razy pomogło. Trzymaj się 
[color=#333399]"Nigdy nikomu nie ufaj, Danielu, a tym bardziej ludziom, których podziwiasz. Bo nie kto inny, a właśnie oni zadadzą ci najboleśniejsze rany." Carlos Ruiz Zafón " Cień Wiatru"[/color] |
|
|
|
| zielona |
Dodany dnia 31/12/2012 10:47
|
|
Rozgrzany Postów: 85 Data rejestracji: 30.12.12 |
[quote]jak ja nic nie mówię, to dlaczego ona ma mówić??[/quote] no też mi to czasem świta w głowie, ale z drugiej strony przychodzę tam bo mam jakiś problem, sporo płacę no i ewidentnie nie przychodzę tam z powodu udanego i szczęśliwego życia jednak oczekiwałam jakiejś pomocy w przełamaniu się spisywałam sobie nieraz, co chciałabym powiedzieć, ale nigdy nie odważyłam się wyjąć kartki- chyba nawet ruszyć się boje i siedzę jak zamrożona, a co dopiero wyjąć kartkę terapia jest psychodynmiczna wcześniej miałam bardzo dobry okres na czułam, że coś się dzieje, że jest w porzątku |
|
|
|
| Pogodna |
Dodany dnia 31/12/2012 10:59
|
 Grupa Trzymająca Władzę  Postów: 3860 Data rejestracji: 23.06.10 |
Terapia nauczyła mnie nie przeżywać zażenowania podczas ciszy. Wcześniej jak zaczynałam, krępowało mnie to, czułam się odpowiedzialna, za tworzoną atmosferę. Później nie potrafię powiedzieć jak ale w toku terapii, zaczęłam nawet czasami lubić to posiedzenie w ciszy, dawało mi to poczucie spokoju, że nic się nie dzieje, że ta cisza jest oznaką tego. Nauczyłam też milczeć w towarzystwie różnych osób i nie czuć się z tym źle, kiedyś myślałam, że powinnam być duszą towarzystwa, mieć zawsze coś do powiedzenia, rozmawiać z każdym na jakiś temat. Nieśmiertelność jest bardzo łatwa do osiągnięcia. Wystarczy nie umierać. |
|
|
|
| powstajaca |
Dodany dnia 31/12/2012 17:56
|
|
Rozgrzany Postów: 88 Data rejestracji: 06.10.12 |
[quote][b]Nadzieja napisał/a:[/b] Mi często zdarzało się milczeć na terapii, nie raz nie mogłam wydobyć z siebie słowa, tak bardzo chciałam, a nie mogłam. W myślach krzyczałam na siebie zacznij w końcu mówić marnujesz czas... Potem byłam zła na siebie i wyznaczałam sobie kary dość destrukcyjne i tak kolo się znowu zamykało..[/quote] Ja co prawda nie wyznaczam sobie jeszcze kar, ale często czekając na terapię przed gabinetem tak jakby... sama sobie grożę, mówię do siebie w myślach: Joanna, weź się w garść albo dostaniesz kopa w d.... i szlaban na komputer na dzisiaj (czy coś takiego). Serio. To mi pomaga opanować strach, chęć ucieczki, rozklejania się, a zamiast tego zmobilizować się do pracy i skupić się na tym, co mam zrobić. Często też przed sesją zapisuję sobie i/ lub powtarzam w myślach, co powiem na początku spotkania. Udaje mi się o tyle, że cisza na poczatku sesji jest zawsze krótka, ale ile mnie to kosztuje, to inna sprawa. [b]"Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy." [/b](Mk 9, 23) |
|
|
|
| zielona |
Dodany dnia 04/01/2013 20:33
|
|
Rozgrzany Postów: 85 Data rejestracji: 30.12.12 |
Wiesz Pogodna też kiedyś miałam ogromny problem z ciszą w wielu (żeby nie powiedzieć we wszystkich) relacjach. teraz jest trochę inaczej. Potrafię milczeć z ludźmi i wiem, że tak jest czasem ok. Na sesjach jest inaczej. Dawniej przychodziłam tam z nadzieją- sam nie wiem na co, że coś się zadzieje, że jednak coś powiemy sobie. Teraz przychodzę sfrustrowana, nieszczęśliwa i zmęczona i czuje się siedząc na tym fotelu przez te cholerne 50 minut jakbym tak bezsilna i samotna, że chyba bardziej się nie da. Dawniej jak jakoś na tej terapii jeszcze mi coś wychodziło- a milczenie się zdażało po prostu - to byłam o nie wściekła aż mnie roznosiło, była w tym energia. A teraz czuje, że w tej ciszy się zapadam i znikam. |
|
|
|
| sigma |
Dodany dnia 04/01/2013 20:47
|
 Grupa Trzymająca Władzę Postów: 12627 Data rejestracji: 12.02.11 |
Ja się zastanawiam, jak na moje problemy z milczeniem na sesji wpłynie dojeżdżanie na terapię 220 km, ok. 4 godziny w jedną stronę (bo z przesiadką) i płacenie za ten dojazd tyle, że wyjdzie mi mniej więcej tak, jakbym płatną terapię miała. Z jednej strony powinnam mieć ogromną motywację do pracy, mając w perspektywie osiem godzin podróży i 50 minut terapii... A z drugiej - to będzie duża presja, a mnie presja na terapii nie służy, pod presją zwykle właśnie milknę  Ale jak sobie teraz sesję przemilczę, to mnie chyba trafi 
karą za niewiarę będzie lęk który już nie zechce opuścić mnie |
|
|
|
| Nadzieja |
Dodany dnia 04/01/2013 21:20
|
|
Pasjonat Postów: 5532 Data rejestracji: 20.08.08 |
Sigma nie chcę cię w żaden sposób zniechęcać, ale ja chyba bym nie dala rady i finansowo i po prostu nie wyobrażam sobie siebie dojeżdżającej tyle km na 50 minut terapii, właśnie tego się obawiałam u Ciebie jeżeli chodziło o przeprowadzkę do rodziców, to jest za daleko jak dla mnie... [color=#333399]"Nigdy nikomu nie ufaj, Danielu, a tym bardziej ludziom, których podziwiasz. Bo nie kto inny, a właśnie oni zadadzą ci najboleśniejsze rany." Carlos Ruiz Zafón " Cień Wiatru"[/color] |
|
|
|
| sigma |
Dodany dnia 04/01/2013 21:26
|
|
Grupa Trzymająca Władzę Postów: 12627 Data rejestracji: 12.02.11 |
Dla mnie nie jest, ja będę dojeżdżać, to już jest ustalone Mnie ta odległość nie przeraża, bo pokonuję ją (a w sumie nawet trochę większą, tak o 30-40 km) regularnie od ośmiu lat. Od maja do września - raz w tygodniu. Co prawda zwykle w poniedziałek jadę w jedną stronę, a w piątek w drugą, a nie jednego dnia w obie, no ale - trudno. karą za niewiarę będzie lęk który już nie zechce opuścić mnie |
|
|
|
| Makro |
Dodany dnia 04/01/2013 21:29
|
 Grupa Trzymająca Władzę  Postów: 3419 Data rejestracji: 10.08.08 |
Gratuluję Sigma motywacji i zaparcia.
[color=#3300ff]"Gdy słońce kultury chyli się ku zachodowi, to nawet karły rzucają długie cienie."[/color] [color=#6600ff]Karl Kraus[/color] [color=#0099ff]Jestem lekarzem. Na forum jestem prywatnie, więc funkcje leczenie i diagnostyka są wyłąc |
 |
|
| Nadzieja |
Dodany dnia 04/01/2013 21:41
|
|
Pasjonat Postów: 5532 Data rejestracji: 20.08.08 |
To fajnie, także gratuluję
[color=#333399]"Nigdy nikomu nie ufaj, Danielu, a tym bardziej ludziom, których podziwiasz. Bo nie kto inny, a właśnie oni zadadzą ci najboleśniejsze rany." Carlos Ruiz Zafón " Cień Wiatru"[/color] |
|
|
|
| Nieustraszona |
Dodany dnia 04/01/2013 22:01
|
 Grupa Trzymająca Władzę Postów: 6722 Data rejestracji: 03.04.10 |
Gratuluje,ja dojezdzalam w wakacje 130 km i to bylo dużo.
Kiedyś musisz się pożegnać z nadzieją na lepszą przeszłość.... |
|
|
|
| sigma |
Dodany dnia 04/01/2013 22:08
|
|
Grupa Trzymająca Władzę Postów: 12627 Data rejestracji: 12.02.11 |
Ja o tym w sumie nie myślę w takich kategoriach: czy mi się chce, czy to będzie uciążliwe. Pewnie będzie, osiem godzin w podróży musi być... ale dojazd w jedną stronę mnie nie wykończy, bo do tego jestem przyzwyczajona, więc zmęczona będę dopiero po terapii, nie przed  Ja po prostu tej terapii potrzebuję, ona nie jest zakończona, mamy mnóstwo pootwieranych wątków sprzed świąt, a teraz, jak wszystko się dodatkowo skomplikowało, to już w ogóle nie wyobrażam sobie, że jeszcze i niezakończoną terapię miałabym stracić. I zupełnie bez sensu byłoby przerywanie jej akurat teraz, jak dwa lata wypruwania sobie żył zaczynają przynosić takie bardzo wymierne efekty. I ryzykowanie, że te zmiany, które nie są jeszcze ugruntowane, wezmą w łeb i cofnę się do tego, co było. karą za niewiarę będzie lęk który już nie zechce opuścić mnie |
|
|
|
| Sandra |
Dodany dnia 21/04/2017 11:34
|
|
Finiszujący Postów: 296 Data rejestracji: 23.10.16 |
U mnie na terapii nie ma ciszy. Jeśli zamilkne. Choćby na chwilę, to otrzymuję pytanie: o czym pani teraz myśli. |
|
|
|
| Przeskocz do forum: |