Zanim zgasną lampki na Twym grobie
Zanim mrok ogarnie całego Ciebie
Zanim głowę położę na Twoim ramieniu,
zamykam oczy i śnie.
Światełko ognia dodaje sił by trwać,
nie żyć -lecz coś jeszcze z siebie dać.
Dla tych ważnych i żywych.
Bo łzy nie są już tak słone jak wtedy,
Rozpacz trzasnęła drzwiami wychodząc,
Smutek stał się " do zniesienia",
tylko tęsknota wciąż ta sama, rwącą dławiąca i nieskończona.