Dla mnie to pewien zespół określonych zachowań jaki coraz częściej można spotkać pracując z kobietami (mam na myśli kobiety, które zachodzą do gabinetu w poszukiwaniu pomocy dla swoich stanów). Od czego uciekają te rzeczone kobiety? Ano można odpowiedzieć jednym stwierdzeniem - od życia. Rozpoczynając rozważanie tego tematu od roli i powołania kobiety w obecnych zmieniających się i wymagających czasach nasuwa się jeden wniosek, przecież wszyscy wszystko wiedzą. Jest trudno, ale komu nie jest? A mężczyźnie nie jest? każdy wiek niesie z sobą nowe wyzwania dla każdej grupy społecznej. Warto jednak pokusić się o to, by pewne tematy wypowiedzieć, by padły one pod postacią słów jakie słyszymy w głowie czytając tekst. Nie chcę w tym tekście poruszać tematów uciemiężonych kobiet, prześladowanych, nie odnoszę się do kultur wschodnich gdzie to co wynika z roli bycia kobietą jest postrzegane w oparciu o tradycję i religię. Chcę się odnieść do czegoś bardzo europejskiego, bliskiego naszej kulturze, naszym czasom. W dzisiejszych czasach rola kobiety wydaje się jednak ulegać dramatycznym przemianom, które oddalają ją od pierwotnego wzorca. Nowe role i zadania stawiane przez społeczeństwo wobec współczesnej kobiety, nie muszą bynajmniej stać w opozycji do jej pierwotnego powołania. Rola kobiety podlega nieustannej ewolucji i w różnych krajach stawiane są jej różne wymagania. Istnieją jednak pewne ogólnoludzkie wyzwania, które świat współczesny stawia kobiecie. Jest tym pewne powołanie do miłości i macierzyństwa.
Pogodzenie tych ról wymaga jedynie od współczesnych kobiet odnalezienia własnej tożsamości. Kobieta jest jednostką specyficznie wyposażoną - mam na myśli bogactwo życia psychicznego i duchowego - różne od mężczyzny. Kobieta dysponuje większym progiem wrażliwości dotykowej, lepiej słyszy, lepiej widzi barwy, jest lepszym obserwatorem, lepiej kojarzy fakty i operuje danymi zarejestrowanymi w pamięci.
Spoglądając dziś na kobiety wydaje się że większość z nich to kobiety, które dążą do wolności. Są otwarte na świat, na nowe propozycje. Posiadają zupełnie inną mentalność, mają inne poglądy, są niezależne. Dla nich równie ważna jest kariera zawodowa, jak i rodzina. Tylko czy potrafią to pogodzić? Tradycyjnie rola kobiety była wąsko i dość precyzyjnie zdefiniowana. Dziś kobieta ma wybór. Wybór dotyczący tego, jakie role życiowe i zawodowe podejmie, jakie wyzwania przed sobą postawi, jak wykreuje siebie w świecie. Wchodzi w obszary dotąd albo mało ją interesujące, albo o ograniczonym dla niej wcześniej dostępie. Z drugiej strony presja społeczna, przeróżne mody i trendy, ale także rzeczywista ciekawość odkrywania swojego potencjału zachęcają ją do samorozwoju, koncentracji na poszukiwaniu nowych możliwości uczynienia swojego życia ciekawym, inspirującym, pełnym. Dbanie o rodzinę i jednocześnie zachowanie obszaru własnych potrzeb stało się swoistym wyzwaniem dla współczesnej kobiety. Kobiety nie porzucą raz już danych im możliwości, ale też nie zamierzają rezygnować z wartości, jaką jest dla nich rodzina, związek, dzieci. Czasem ten dylemat jest nie do rozwiązania - kobiety zbyt mocno bowiem chcą w tym wszystkim pozostać perfekcyjne, idealnie wypełniać wiele ról życiowych i zawodowych. To nie zawsze się udaje i bywa niezwykle frustrujące. Nie czują już tak silnej potrzeby przebywania w domu pełniąc wyłącznie rolę gospodyni, jednak współczesny świat nie zwolnił ich z tego zadanego nadrzędnie obowiązku. Nigdzie nikt tego nie zakomunikował, wręcz przeciwnie. Kobieta współczesna jest inna, coraz to bardziej odczuwa dylemat między życiem zawodowym i życiem rodzinnym. Kobiety coraz to bardziej odgrywają aktywną rolę w życiu społecznym, choć w wielu dziedzinach nadal są one dyskryminowane i poniżane. Wiele problemów społecznych, z jakimi one się borykają wynika z zakłamania o roli i godności kobiety. Szczególnym problemem dla młodych wykształconych kobiet w dzisiejszym
świecie jest to, że czują się niejako rozdarte. Na ogół pragną wyjść za mąż i założyć rodzinę, ale z drugiej strony nie znajdują tej drugiej kochanej osoby. Myślę, że w współczesnym świecie okres samotności kobiety staje się zjawiskiem coraz to bardziej powszechnym. Powinien to być okres bardzo owocny i kształcący kobietę, uczyć jej samodzielności, kobieta nie chce się godzić ani na macierzyństwo, ani na dziewictwo. Próbuje żyć całkowicie dla siebie i dla własnej przyjemności, ale tak naprawdę to takie życie jest prawdziwie samotne. Są pewne czynniki pojawiające się w określonych okresach życiach jak i takie, które swą aktywność mają stałą przez całe życie. Spróbujmy wymienić:
to co jest okresowe to:
-w/w pełnienie ról - wszelkich/ kobieta/żona/matka/rozwódka/wdowa/bizneswoman/singielka/
- problemy zdrowotne - ginekologiczne /niemożność zajścia w ciążę/poronienia/aborcje/
- życie po trzydziestce - czyli czwarta dekada życia / konflikty/załamania emocjonalne/"puste gniazdo"/utrata partnera i przekonanie o niewielkim prawdopodobieństwie wejścia w nową rolę życiową/życie z nowym partnerem bez formalnego związku/utrata atrakcyjności/kłopoty finansowe/nieumiejętność znalezienia nowych zainteresowań/
Aktywne przez całe życie:
- presja ze strony rodziny, rówieśników, partnerów/oddziaływanie grup i osób znaczących/
- doświadczenia/zaburzenia lękowe/depresje/sposób reagowania na wydarzenia stresujące i zdolność radzenia sobie/
Każda kobieta szuka własnego szczęścia, czasem cierpi w myśl, że prawdziwe szczęście domaga się jakiejś rezygnacji. Gdzie jest cierpienie kobiet w dzisiejszym świecie? Cierpi kobieta która nie może zajść w ciąże i ta która nie chciała zajść w ciąże. Cierpi kobieta która jest eksploatowana i jedynie widziana jako przedmiot męskiej przyjemności. Cierpi kobieta na widok rozpadającej się jej rodziny, gdy cały ciężar za wychowanie dzieci spada na nią. Warto nad nimi się zatrzymać i zastanowić,
gdyż zbyt często mówimy o problemach kobiet zwracamy uwagę na całkiem drugorzędne sprawy. Mówi się o równouprawnieniu i o tym żeby kobiety mogły częściej zajmować wysokie stanowiska. I one je zajmują, niejednokrotnie przewyższając kompetencją mężczyzn. Tam są szczęśliwe ale czy są szczęśliwe po powrocie do domu?
Problemy kobiet dotyczą umniejszania godności kobiety, małżeństwa i rozłamu rodziny, dotyczą problemu aborcji, anty-koncepcji, sztucznego zapłodnienia, problemów bioetycznych, dotyczą nieumożliwienia kobietom samostanowienia o sobie. Wszystkie te elementy w jakimś momencie życia doprowadzają do pęknięć wewnętrznej struktury kobiety, coś krachuje i kobieta ucieka w szeroko pojęte uzależnienia, a gdy się przebudza przychodzi i pyta co się z nią dzieje, gdzie jest i co można dla niej zrobić..?... nie wie, nie rozumie co się stało, przecież wszystkiemu paradoksalnie była w stanie sprostać..
Gdzieś w tych wszystkich przemyśleniach pojawia mi się myśl, że to zaburzenie równowagi skutkujące ucieczką od życia jest spowodowane pewnego rodzaju byciem oszukaną przez wolność.