Maleńka łza


Maleńka łza
Czeka już w kolejce
By cicho spłynąć
Do serca przywiązanego łańcuchem smutku
Jak burek do swej budy
By uciszyć szczekanie wspomnień
Na nowo przypomnianych
Choć miały pozostać między kartkami starej księgi
By rozniecić ogień z krzemieni przebaczenia

Maleńka łza
Zastygła jak posąg na twarzy
Czule dotykana lekkim powiewem wiatru
Niczym zapomniana śnieżynka
Na wiosennej trawie
By wiecznie trwać