CZĘŚĆ CZWARTA

Jesteś jak stara pościel, jedno lekkie szarpnięcie - dziura gotowa.
Mimo że cię składają, za każdym razem to pierze,
To część pierza niepowrotnie ginie.
Zastanów się, bo pewnego dnia
Albo zabraknie ci pierza, albo zabraknie im nitki.
A wtedy zostanie tylko sam materiał.
Bezwartościowy, bo pozszywany nieco nieudolnie.
Bezwartościowy, bo będzie bez wnętrza.
A czy wtedy uda ci się przeżyć bez swojej osobowości ?
Jeszcze nie jest za późno! Pomyśl!
Możesz jeszcze naprawić to, co zepsułaś.
Możesz jeszcze normalnie żyć!
Potrzebna ci tylko odrobina wiary w siebie, wiary w swoje możliwości.
A wtedy poczujesz, że odżyłaś
I wtedy i tylko wtedy będziesz szczęśliwa!
Powodzenia!!!